بررسی اثر rest splint دربهبود التهاب مفاصل دست بیماران آرتریت روماتوئید

سابقه وهدف: بیماری آرتریت روماتوئید یک بیماری مفصلی التهابی مزمن و شایع می باشد که باعث التهاب و تورم و گاها تغییر شکل وآنکلیوز در مفاصل می شود. استراحت موضعی با splint به منظور کاهش التهاب حاد و تورم ودرد مفاصل این بیماران به کار می رود. هدف مطالعه بررسی اثر rest splint درکاهش التهاب در مفاصل دست ومچ دست بیماران آرتریت روماتوئید مراجعه کننده به بیمارستان مصطفی خمینی بوده است. همچنین در این مطالعه اثر rest splint درکاهش درد، مدت خشکی صبحگاهی، تعداد مفاصل درگیر، کاهش تورم مفاصل، کاهش تندرنس مفاصل، دامنه حرکتی مفاصل دست وحجم دست و قدرت گرفتن دست بررسی شده است.   مواد و روشها: در50 بیمار مبتلا به آرتریت روماتوئید برحسب اتفاق به یکی از دست های آنان rest splint تجویز شد که به مدت یک ماه استفاده کردند و میزان درد، مدت خشکی صبحگاهی، ترم وتندرنس و محدودیت حرکتی مفاصل مچ و دست، حجم دست وقدرت گرفتن دست قبل وبعد از مطالعه بررسی شد.   یافته ها: استفاده از rest splint باعث کاهش درد (2../.= p ) کاهش خشکی صبحگاهی، (1./.= p ) بهبودی تورم (3.../.= p ) و تندرنس (4../.= p ) ودامنه حرکتی مفاصل مچ دست (5.../.= p ) در دست با splint شد. در حالی که در ارزیابی نهایی دست با و بدون splint بهبودی فقط در تورم، (4../.= p )، تندرنس (3%= p ) و دامنه حرکتی (4%= p ) دیده شد و در میزان درد وخشکی صبحگاهی و در تعداد مفاصل گرفتار ومیزان فلکسیون مفاصل mcp و pip وحجم دست وقدرت گرفتن دست بهبودی دیده نشده است. نتیجه گیری: با توجه به نتایج فوق استفاده بیشتر از این splint در درمان بیماران دچار آرتریت روماتوئید توصیه می گردد.